พระผงรุ่นนี้ ถอดแบบจากพระสิงห์ ๓ ปางมารวิชัย เนื้อสัมฤทธิ์ หน้าตัก ๒๖ นิ้ว ซึ่งเป็นศิลปะล้านนา อิทธิพลสุโขทัย มีอายุประมาณ ๗๐๐ ปี เป็นพระประธานประจำอุโบสถไม้สักหลังเก่าที่สร้างตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๓๑๔ ในรัชสมัยของพระเจ้ากรุงธนบุรี คาดว่าญาติผู้ใหญ่ของท่านผู้หญิงแป้นสตรีชาวมอญผู้สร้างวัด ได้นำมาประดิษฐานภายหลังที่สร้างอุโบสถเสร็จสิ้น ไก่คู่ ๒ ตัว ที่ยืนอยู่ข้างเข่าซ้ายและขวาขององค์พระนั้น ทำด้วยเนื้อเซรามิก ความสูงประมาณ ๑ ฟุต เคยถูกจัดวางไว้บนยอดโบสถ์ไม้สักหลังเก่า เมื่อบูรณะโบสถ์ในปี ๒๕๐๗ จึงได้นำไปเก็บรักษาไว้เป็นสมบัติคู่กับวัด ยามเช้าตรู่ ชาวบางขุนนนท์มักจะได้ยินเสียงไก่คู่ขันเนืองๆ

ไก่ ๒ ตัวที่สร้างขึ้น มีข้อสันนิษฐานบางประเด็นว่า ท่านผู้หญิงแป้นในฐานะผู้สร้างวัดเกิดปีระกา หรืออีกนัยหนึ่งก็ว่า วัดใหม่สร้างเสร็จสมบูรณ์ในปีระกา ต่อด้วยการสมโภชวัดในปีจอ ตามที่ปรากฏในระฆังใบเก่าของวัดที่ท่านผู้หญิงแป้นสร้างและถวายไว้

 

จากคำบอกเล่าของลุงเยี่ยม ชุ่มศิริ อดีตไวยาวัจกรวัดใหม่ ซึ่งมีอายุร่วม ๑๐๐ ปี และผู้เฒ่าผู้แก่ในย่านบางขุนนนท์ ได้กล่าวถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อพระประธานประจำอุโบสถองค์นี้ว่า ในสงครามโลกครั้งที่ ๒ ทหารญี่ปุ่น ได้ขับเครื่องบินมาทิ้งระเบิดย่านคลองบางกอกน้อยใกล้เคียงสถานีรถไฟบางกอกน้อย ระเบิดลูกหนึ่งได้ตกทะลุหลังคาเข้าไปภายใน ปักอยู่ด้านหน้าพระประธาน แต่ไม่ระเบิด และเก็บกู้ได้อย่างปลอดภัย

 

ลักษณะที่น่าสนใจอย่างยิ่งของพระประธานองค์นี้ คือ หน้าพระพักตร์ยิ้มเปี่ยมด้วยเมตตาธรรม ผู้คนที่ได้มีโอกาสได้กราบ จะกล่าวในแนวทางเดียวกันเกี่ยวกับพลังกายและพลังใจที่ได้สัมผัส และรับรู้ถึงบารมีธรรมและพลังความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อองค์นี้

 

อาศัยเหตุผล และประวัติความเป็นมาของหลวงพ่อองค์นี้ วัดใหม่ยายแป้นจึงถือโอกาสอันเป็นมหามงคลในวันยกโบสถ์นำหลวงพ่อมาเป็นแบบในการสร้างพระเสาร์ ๕ รุ่นยกโบสถ์ยกฐานะ เพื่อจะได้มอบเป็นที่พึ่งทางใจ และเป็นที่ระลึกแก่พุทธศาสนิกชนที่เดินทางมาร่วมกิจกรรมยกโบสถ์ ในวันเสาร์ ๕ วันที่ ๑๓ เมษายน ๒๕๖๗ ภูมิปาโลฤกษ์ เวลา ๐๙.๐๙ น.